Kierownik Katedry Inżynierii Systemów Technicznych i Informatycznych prof. dr hab. inż. dr h.c. mult. Wojciech Kacalak
Pokój: 36 bud.A
E-mail: wojciech.kacalak@tu.koszalin.pl
Tel: (094) 3478 101
Fax: (094) 3478 485
PLIKI DO POBRANIA
-
Charakterystyka dorobku naukowego - 2014
-
Wykaz publikacji naukowych i patentów ukierunkowanych na zastosowania przemysłowe
-
Wykaz publikacji z uzyskanym współczynnikiem Impact Factor
Charakterystyka dorobku naukowego
Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w Instytucie Budowy Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej w 1974 roku. Praca doktorska została wyrżniona. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1978 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. Osiągnięcia naukowe zawarte w rozprawie habilitacyjnej zostały wyrżnione nagrodą indywidualną Ministra Szkolnictwa Wyższego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1989 roku. W 1991 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.
Informacje podstawowe
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak, lat 69, absolwent Politechniki Łódzkiej(1970). Studia ukończył z wyrżnieniem i nagrodą w konkursie na najlepszego studenta łdzkiego środowiska akademickiego (laureat „Złotej Łódki“).
Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w Instytucie Budowy Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej w 1974 roku. Praca doktorska została wyrżniona.
Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1978 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. Osiągnięcia naukowe zawarte w rozprawie habilitacyjnej zostały wyrżnione nagrodą indywidualną Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1989 roku. W 1991 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.
Od 39 lat jest pracownikiem Politechniki Koszalińskiej. W latach 1978-1981 był prorektorem ds. kształcenia. Od 1982 roku przez dwie kadencje pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego, następnie pełnił funkcję prorektora ds. nauki.
W okresie 1993-1999 pełnił funkcję rektora. W 1996 roku Uczelnia została przekształcona w Politechnikę Koszalińską. W latach 1993-1999 nastąpił bardzo istotny rozwój Uczelni. Powstały nowe kierunki studiów magisterskich, utworzono nowe wydziały, powstał Park Naukowo-Technologiczny, trzykrotnie wzrosła liczba profesorów i doktorów habilitowanych, uzyskano kolejne uprawnienia do nadawania stopni naukowych. Liczba studentów wzrosła do 17000.
Politechnika uzyskała status i znaczenie dobrej i dużej uczelni akademickiej, uznanie wśród innych ośrodków naukowych. Bardzo korzystnie rozwinęła się naukowa i dydaktyczna współpraca międzynarodowa. Koszalin stał się miastem akademickim, a Uczelnia rozwinęła swoją funkcję i rolę centrum rozwoju i współpracy regionalnej.
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak od 1999 roku do 2005 pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego. Kieruje Katedrą Mechaniki Precyzyjnej.
W okresie pełnienia funkcji dziekana Wydział Mechaniczny uzyskał uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, a Wydział i Politechnika dzięki temu wiele dodatkowych uprawnień akademickich. Wydział Mechaniczny rozpoczął kształcenie na studiach doktoranckich. Politechnika nadała pierwsze tytuły i najwyższe akademickie godności doktora honoris causa.
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak jest członkiem Komitetu Budowy Maszyn Oddziału PAN w Poznaniu, członkiem Sekcji Technologii Maszyn i Sekcji Mechatroniki Komitetu Budowy Maszyn PAN, członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskiego Towarzystwa Informatycznego oraz uczestnikiem komitetów kilku innych stowarzyszeń naukowych. Przez wiele lat był przewodniczącym rady naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Obrabiarek i Urządzeń Specjalnych w Poznaniu.
Od 2007 roku jest zastępcą przewodniczącego Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk.
Od 1999 był członkiem sekcji T07D Komitetu Badań Naukowych, a od 2000 roku do roku 2002 jej przewodniczącym. Jest ekspertem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju
w Warszawie, ekspertem Narodowego Centrum Nauki w Krakowie oraz Polskiej Agencji
Rozwoju Przedsiębiorczości w Warszawie.
Aktywnie uczestniczył w zespołach programowych Ministerstwa Edukacji Narodowej (Zespół dydaktyczny MECHANIKA). Aktywnie pracował w Komisji ds. Standardów Kształcenia w Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Akademickich. Jest członkiem Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik „GAMM“, członkiem kilkudziesięciu komitetów naukowych konferencji krajowych i zagranicznych.
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak był przewodniczącym i członkiem rad programowych wielu prestiżowych konferencji. Jest członkiem Rady Naukowej czasopisma ?Mechanik? oraz czasopisma Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji.
Współpracuje z ośrodkami naukowymi w Niemczech, Francji i na Węgrzech, a wraz ze swoimi współpracownikami z ośrodkami akademickimi w Hiszpanii, Francji, Stanach Zjednoczonych, Chinach i Rosji. Szczególnie owocna jest współpraca z Thomasem G. Mathia dyrektorem naukowym zespołów „Surface Topography & Abrasion” - In Laboratory of Tribology and Dynamics of Systems, rektorem Ecole Nationale d'Ingénieurs de St. Etienne, której efektem jest wiele wspólnych prac naukowych i publikacji.
Prof. dr hab. inż. współpracuje również z licznymi zespołami krajowymi, a zwłaszcza z zespołami kierowanymi przez profesorów: Jana Kaczmarka† z PAN, Krzysztofa Marchelka i Stefana Berczyńskiego, Mirosława Pajora z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu w Szczecinie, Józefa Gawlika, Wojciecha Zębali, Adama Ruszaja, Czesława Niżankowskiego z Politechniki Krakowskiej, Adama Hamrola, Jana Żurka, Mieczysława Kawalca, Romana Stańka, Michała Wieczorowskiego z Politechniki Poznańskiej, Bogdana Kruszyńskiego, Andrzeja Gołąbczaka, Tadeusza Marciniaka, Mirosława Urbaniaka z Politechniki Łódzkiej, Edwarda Chlebusa, Henryka Żebrowskiego, Jana Kocha z Politechniki Wrocławskiej, Mieczysława Marciniaka i Lucjana Dąbrowskiego z Politechniki Warszawskiej, Kazimierza Oczosia†, Tadeusza Markowskiego, Andrzeja Kawalca, Janusza Porzyckiego z Politechniki Rzeszowskiej, Stanisława Adamczaka z Politechniki Świętokrzyskiej, Włodzimierza Przybylskiego, Adama Barylskiego z Politechniki
Gdańskiej, Jana Kosmola z Politechniki Śląskiej.
Wiele efektów naukowych oraz wdrożeniowych jest efektem współpracy z organizacjami przemysłowymi między innymi: Tyrolit Schleifmittelwerke Swarovski K.G. Austria, GHW Grote & Hartmann GmbH w Wuppertalu, Niemcy, Zakład Wytwarzania Artykułów Ściernych ANDRE ABRASIVE ARTICLES Robert Andre, a ponadto z licznymi zakładami i centrami badawczymi przemysłu narzędziowego, produkcji obrabiarek i urządzeń technologicznych, przemysłu obronnego, samochodowego i maszyn roboczych.
Przez 15 lat prof. W. Kacalak pełnił funkcję przewodniczącego Środkowopomorskiej Rady Naczelnej Organizacji Technicznej. Był członkiem zespołu ds. strategii rozwoju Regionu. Brał udział w wielu pracach zmierzających do opracowania strategii i programów rozwoju Pomorza Środkowego. Jest autorem wielu opracowań na rzecz integracji, samodzielności i rozwoju Pomorza Środkowego. Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak wielokrotnie przewodniczył komisjom konkursowym w konkursach technicznych i edukacyjnych. Wielokrotnie był wyróżniany tytułem najlepszego dydaktyka.
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak od 2003 roku jest prezesem Koszalińskiego Towarzystwa Naukowego.
W grudniu 2012 roku prof. Wojciech Kacalak został w wyniku wyborów członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.
Dziedzina prac naukowych
Dziedziną prac naukowych prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka jest mechanika precyzyjna technologia maszyn, specjalnością naukową jest mechatronika, diagnostyka, optymalizacja i automatyzacja procesów mikroobróbki oraz procesów bardzo dokładnej obróbki ściernej, w tym zwłaszcza materiałów trudno obrabialnych, a także budowa i eksploatacja precyzyjnych urządzeń technologicznych.
Od ponad 15 już lat większość prac naukowych prof. Wojciecha Kacalaka dotyczy teoretycznych i doświadczalnych podstaw zastosowań sztucznej inteligencji w budowie i eksploatacji maszyn, a w tym przede wszystkim zastosowań sztucznych sieci neuronowych, metod i zastosowań teorii zbiorów rozmytych i logiki rozmytej, a także hybrydowych, inteligentnych systemów diagnostyki, kompensacji zakłceń oraz optymalizacji procesów i systemów technicznych.
Dorobek naukowy
Dorobek naukowy prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka, w syntetycznym zestawieniu, jest następujący:
-
Wykształcenie szkoły naukowej w zakresie nowych metod precyzyjnej obróbki ściernej oraz zastosowań sztucznej inteligencji w technologii maszyn. W trzech zespołach, które zostały stworzone i ukształtowane przez prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka, pracuje ponad 30 pracowników naukowych i doktorantów, w tym 3 profesorów, 6 doktorów habilitowanych, 12 doktorów i kilkunastu doktorantów.
-
Promotor 17 doktorów (w tym 14 prac doktorskich wyróżnionych).
-
Siedmiu pracowników zespołów kierowanych przez prof. dr hab. inż. Wojciecha Kacalaka uzyskało stopnie naukowe doktora habilitowanego.
-
Autor i współautor 300 publikacji naukowych, w tym 3 monografii autorskich, ponad 90 publikacji zagranicznych w czasopismach i wydawnictwach o światowym zasięgu.
-
Opinie dotyczące nadania tytułów i godności doktora honoris causa
-
Opinia o dorobku naukowym, efektach kształcenia kadr naukowych, reprezentacji nauki polskiej i współpracy międzynarodowej oraz o osiągnięciach dydaktycznych i organizacyjnych prof. zw. dr hab. inż. dr h.c. Jana Kocha z POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ w związku z postępowaniem o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI SZCZECIŃSKIEJ – 01/2002.
-
Opinia o dorobku naukowym, efektach kształcenia kadr naukowych, reprezentacji nauki polskiej i współpracy międzynarodowej oraz o osiągnięciach dydaktycznych i organizacyjnych prof. zw. dr inż. dr h.c. Jerzego Wojciecha Doerffera z POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ, w związku z postępowaniem o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI SZCZECIŃSKIEJ - 03/2003.
-
Uzasadnienie wniosku o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI KOSZALIŃSKIEJ prof. zw. dr hab. inż. dr h.c. Janowi Kaczmarkowi z POLSKIEJ AKADEMII NAUK – 06/2003.
-
Uzasadnienie wniosku o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI KOSZALIŃSKIEJ prof. zw. dr hab. inż. dr h.c. Henrykowi Hawrylakowi z POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ – 04/2005.
-
Uzasadnienie wniosku o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI KOSZALIŃSKIEJ dla prof. dr hab. inż. Pierre Joseph Marché z INSTYTUTU TECHNOLOGICZNEGO W BOURGES (UNIWERSYTET W ORLEANIE) i PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY INŻYNIERSKIEJ W BOURGES – 05/2005.
-
Opinia o dorobku naukowym, efektach kształcenia kadr naukowych, reprezentacji nauki polskiej i współpracy międzynarodowej oraz o osiągnięciach dydaktycznych i organizacyjnych prof. zw. dr hab. inż. Krzysztofa Marchelka z POLITECHNIKI SZCZECIŃSKIEJ w związku z postępowaniem o nadanie tytułu i godności doktora honoris causa POLITECHNIKI POZNAŃSKIEJ - 06/2006.
-
Ponad 80 recenzji wniosków o nadanie tytułu naukowego, nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego i doktora, w tym recenzje w przewodach zagranicznych.
-
Ponad 280 recenzji dorobku naukowego, monografii, artykułów naukowych, w tym ponad 140 recenzji projektów badawczych (KBN) MNiSZW.
-
75 raportów i kompleksowych opracowań naukowych.
-
Autor i współautor 81 patentów (ponad 50% opatentowanych rozwiązań zostało wykorzystanych w budowie narzędzi, przekładni, zautomatyzowanych urządzeń technologicznych i oprzyrządowania technologicznego).
-
Dziesię? ważnych kompleksowych wdrożeń przemysłowych.
-
Trzy nowe Polskie Normy dotyczące nowych metod badań narzędzi do obróbki ściernej i narzędzi do obróbki uzębień.
-
Złoty Medal Targów w Lipsku w dziedzinie zautomatyzowanych urządzeń technologicznych.
Kształcenie kadr naukowych
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak jest promotorem 17 doktorów (w tym 14 prac doktorskich zostało wyrżnionych).
WYKAZ WYPROMOWANYCH DOKTORÓW
-
Dr inż. Piotr Stępień, „WYBRANE ZAGADNIENIA PROCESU KSZTAŁTOWANIA TOPOGRAFII POWIERZCHNI SZLIFOWANEJ”, 1984, Politechnika Wrocławska. (obecnie dr hab. prof. nazw. Politechniki Koszalińskiej).
-
Dr inż. Stanisława Plichta, „ZMIANY TOPOGRAFII ROBOCZEJ POWIERZCHNI ŚCIERNICY PODCZAS SZLIFOWANIA I ICH WPŁYW NA WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE WARSTWY WIERZCHNIEJ PRZEDMIOTÓW”, 1987, Politechnika Wrocławska.
-
Dr inż. Zdzisław Pluta, „WYBRANE ZAGADNIENIA PROCESU SKRAWANIA POJEDYNCZYM ZIARNEM ŚCIERNYM UTWIERDZONYM PODATNIE”, 1988, Politechnika Wrocławska.
-
Dr inż. Andrzej Czyżniewski, „WPŁYW DOKŁADNOŚCI WYKONANIA FREZÓW ŚLIMAKOWYCH NA ZUŻYCIE I TRWAŁOŚĆ OSTRZY POKRYTYCH WARSTWĄ AZOTKU TYTANU”, 1999, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Błażej Bałasz, „ANALIZA KSZTAŁTOWANIA TOPOGRAFII POWIERZCHNI PRZEDMIOTU I OBCIĄŻENIA ZIAREN AKTYWNYCH W PROCESIE SZLIFOWANIA”, 2003, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Tomasz Królikowski, „ANALIZA WPŁYWU MIKRO- I MAKROTOPGRAFII POWIERZCHNI CZYNNEJ ŚCIERNICY NA CECHY ENERGETYCZNE PROCESÓW SZLIFOWANIA”, 2003, Politechnika Koszalińska.
-
Dr Dariusz Pielka, „WYBRANE PROBLEMY ZASTOSOWAŃ SZTUCZNYCH SIECI NEURONOWYCH DO OPTYMALIZACJI TRAJEKTORII PRZEMIESZCZEŃ NARZĘDZI W PROCESACH TECHNOLOGICZNYCH”, 2003, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Maciej Majewski, „INTELIGENTNY SYSTEM OBUSTRONNEJ GŁOSOWEJ KOMUNIKACJI URZĄDZEŃ TECHNOLOGICZNYCH Z OPERATOREM W ZAUTOMATYZOWANYCH PROCESACH SZLIFOWANIA MAŁYCH ELEMENTÓW CERAMICZNYCH”, 2004, Politechnika Koszalińska. (rozprawa habilitacyjna po recenzjach wydawniczych).
-
Dr inż. Dariusz Lipiński, „NADZOROWANIE JAKOŚCI W PROCESACH AUTOMATYCZNEGO SZLIFOWANIA MAŁYCH ELEMENTÓW CERAMICZNYCH Z WYKORZYSTANIEM METOD SZTUCZNEJ INTELIGENCJI”, 2005, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Tomasz Szatkiewicz, „HYBRYDOWY, ADAPTACYJNY SYSTEM OPTYMALIZACJI PRZEMIESZCZEŃ WZGLĘDNYCH NARZĘDZI I PRZEDMIOTÓW W SYSTEMACH TECHNOLOGICZNYCH”, 2005, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Mariusz Kasprzyk, „PROBABILISTYCZNE MODELE TRWAŁOŚCI I ZUŻYCIA ŚCIERNIC Z ZIARNAMI Z ELEKTROKORUNDU SZLACHETNEGO”, 2005, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Daniel Biedny, „PODSTAWY REGULACJI LUZU BOCZNEGO I DOBORU PARAMETRÓW GEOMETRYCZNYCH PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWEJ ZE ŚLIMAKIEM STREFOWO PODATNYM OSIOWO I PROMIENIOWO”, 2007, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Sławomir Makuch, „ANALIZA PROCESÓW WYGŁADZANIA ELASTYCZNYMI NARZĘDZIAMI ŚCIERNYMI O PODATNOŚCI ZRÓŻNICOWANEJ LOKALNIE”, 2008, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Ryszard Ściegienka, „PODSTAWY DOBORU WARUNKÓW I PARAMETRÓW PROCESU MIKROWYGŁADZANIA POWIERZCHNI Z ZASTOSOWANIEM FOLIOWYCH TAŚM ŚCIERNYCH”, 2008, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Artur Bernat, „OCENA CECH STEREOMETRYCZNYCH POWIERZCHNI NARZĘDZI ŚCIERNYCH NA PODSTAWIE DANYCH, ZAWARTYCH W OBRAZACH TYCH POWIERZCHNI”, 2010, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Robert Tomkowski, „ANALIZA CECH STEREOMETRYCZNYCH POWIERZCHNI PO OBRÓBCE ŚCIERNEJ Z ZASTOSOWANIEM NOWYCH PARAMETRÓW OCENY”, 2013, Politechnika Koszalińska.
-
Dr inż. Katarzyna Tandecka, „BADANIA PROCESÓW MIKROWYGŁADZANIA Z ZASTOSOWANIEM FOLII ŚCIERNYCH O NIECIĄGŁEJ POWIERZCHNI ORAZ ROLEK DOCISKOWYCH O STREFOWO ZMIENNEJ PODATNOŚCI”, 2014, Politechnika Koszalińska.
Najważniejsze osiągnięcia naukowe
Osiągnięciami naukowymi, które uzyskały potwierdzenie swojej nowości i znaczenia poprzez wyrżnienia nagrodami Ministra Edukacji Narodowej, wyrżnienia w konkursach krajowych lub międzynarodowych, albo znaczącym zasięgiem publikacji zagranicznych są między innymi:
-
Opracowanie nowych metod w pełni zautomatyzowanego, precyzyjnego szlifowania elementów z materiałów trudno obrabialnych, stosowanych w przemyśle elektronicznym.
-
Opracowanie wielu generacji zautomatyzowanych urządzeń do szlifowania elementów ceramicznych.
-
Opracowanie podstaw optymalizacji procesów szlifowania i wygładzania z uwzględnieniem probabilistycznego charakteru procesu i stochastycznie zmiennych warunków realizacji.
-
Opracowanie niekonwencjonalnych narzędzi ściernych o budowie warstwowej, pakietowej z agregatami ściernymi oraz strefowo zrżnicowanymi właściwościami.
-
Opracowanie nowych metod kontroli kształtu stożkopochodnych powierzchni śrubowych.
-
Opracowanie teoretycznych i doświadczalnych podstaw konstrukcji i technologii precyzyjnych, bezluzowych przekładni ślimakowych.
-
Opracowanie podstaw oceny właściwości narzędzi ściernych, z uwzględnieniem probabilistycznych cech ich budowy, zużywania się i stochastycznie zmiennych warunków ich eksploatacji.
-
Opracowanie podstaw nowych metod intensyfikacji procesów szlifowania trudno obrabialnych materiałów ceramicznych.
-
Opracowanie nowych głowic do mikrowygładzania powierzchni otworów foliowymi taśmami ściernymi.
-
Opracowanie unikatowego stanowiska badawczego do badań procesu mikroskrawania w prżni, w rżnych atmosferach i w bardzo niskich temperaturach.
-
Opracowanie kompleksowej charakterystyki procesu mikroskrawania materiałów trudno obrabialnych, z określeniem wpływu ekstremalnych warunków pracy ziarna, a zwłaszcza badania procesów mikroskrawania w niskich temperaturach (do 78 K) oraz w prżni.
-
Opracowanie podstaw optymalizacji cykli zautomatyzowanej obróbki wielonarzędziowej z uwzględnieniem zrżnicowanej wydajności szlifowania i zmian stanu czynnych powierzchni wszystkich ściernic w układzie technologicznym.
-
Opracowanie nowej, efektywnej odmiany algorytmu konkurencyjnego uczenia sztucznych sieci neuronowych bez nadzorowania.
-
Opracowanie nowych inteligentnych systemów minimalizacji niedokładności i kompensacji zakłceń w procesach precyzyjnego szlifowania.
-
Opracowanie nowych inteligentnych systemów diagnostyki w procesach precyzyjnego szlifowania.
-
Opracowanie inteligentnego systemu minimalizacji odkształceń cieplnych i kompensacji odchyłek położenia ściernicy i przedmiotu w procesie precyzyjnego szlifowania długich powierzchni śrubowych.
-
Opracowanie inteligentnego systemu minimalizacji odkształceń mechanicznych i wyrównywania obciążeń przedmiotów w układzie obróbkowym z wieloma ściernicami diamentowymi oraz kompensacji odchyłek położenia ściernicy i przedmiotu w procesie zautomatyzowanego precyzyjnego szlifowania małych elementów ceramicznych.
-
Opracowanie podstaw tworzenia zbiorów parametrów do oceny cech stereometrycznych powierzchni technicznych o cechach komplementarności, wysokiej zdolności klasyfikacyjnej i dużej przydatności technologicznej.
-
Opracowanie pakietu do modelowania i symulacji procesów obróbki ściernej z uwzględnieniem zaawansowanych metod modelowania kształtu i położenia ziaren ściernych, probabilistycznych cech ich zużycia i wykruszeń, stereometrii śladów skrawania i wypływek oraz kinematyki, a także skutków różnorodnych zakłóceń.
-
Opracowanie podstaw budowy interaktywnych systemów wspomagania projektowania z zastosowaniem symbolicznego zapisu cech projektowanych elementów i zautomatyzowanym tworzeniem graficznej reprezentacji projektu z wykorzystaniem sztucznej inteligencji i metod twórczego rozwiązywania problemów.
-
Opracowanie wielu obrabiarek i urządzeń wdrożonych do produkcji: nowych gładzarek, szlifierek do zaworów i głowic oraz blików silników spalinowych, sprężarek, pomp do hydrauliki siłowej i hydraulicznych urządzeń ratowniczych.
Najważniejsze zastosowania wyników badań
Do najważniejszych wdrożeń przemysłowych można zaliczyć:
-
Zastosowania nowych metod precyzyjnego, zautomatyzowanego szlifowania małych elementów z materiałów trudno obrabialnych, w przemyśle elektronicznym.
-
Opracowanie i wdrożenie wielu generacji automatycznych linii do precyzyjnej obróbki ceramiki i piezoceramiki.
-
Opracowanie i wdrożenie hydraulicznej gładzarki do cylindrów z bezstopniową regulacją parametrów kinematycznych i nacisków roboczych.
-
Współautorstwo i współpraca w opracowaniu i wdrożeniu rodziny zasilaczy elektrohydraulicznych o ciśnieniu 63 MPa.
-
Współautorstwo i współpraca w opracowaniu szlifierki do głowic i bloków silników spalinowych.
-
Współautorstwo i współpraca w opracowaniu szlifierki do zaworów.
-
Współautorstwo i współpraca w opracowaniu pomp hydraulicznych o ciśnieniu do 63 MPa.
-
Współautorstwo i współpraca w opracowaniu pras i rozpieraczy hydraulicznych.
-
Współautorstwo i współpraca w opracowaniu sprężarki z wirującym tłokiem.
-
Opracowanie i zastosowanie w badaniach naukowych wielu kompleksowych stanowisk badawczych.
-
Opracowanie i zastosowanie w pracach naukowych wielu programów obliczeniowych i narzędziowych napisanych w języku C/C++.
-
Opracowanie 3 Polskich Norm dotyczących narzędzi do obróbki ściernej i obróbki wiórowej kół zębatych.
Ważniejsze wyróżnienia
-
Pięć nagród Ministra za osiągnięcia w działalności naukowej, w tym dwie nagrody stopnia II.
-
Dwie nagrody Ministra za osiągnięcia w działalności dydaktycznej.
-
Pięć nagród Ministra za osiągnięcia organizacyjne związane z rozwojem Politechniki Koszalińskiej.
-
tytuł I vice-Mistrza Techniki NOT w krajowym konkursie "na wybitne osiągnięcia w dziedzinie techniki".
-
Nagroda Prezydenta Miasta Koszalina za osiągnięcia w rozwoju regionu i miasta.
-
Wyrżnienie „Menadżer Pomorza Środkowego„.
-
Dwukrotne wyrżnienie "za wybitne osiągnięcia wynalazcze" - Złota Odznaka ‘DEDAL’.
-
Dziewięć nagród w regionalnych konkursach NOT w zakresie wdrożeń nowej techniki.
-
Złoty Medal Targów w Lipsku w dziedzinie zautomatyzowanych urządzeń technologicznych,
-
Wyrżnienie tytułem „Człowiek roku” na Pomorzu Środkowym,
-
Wyrżnienia w konkursach studenckich na najlepszego dydaktyka.
Publikacje i cytowania publikacji
-
Revue d’automatique et de productique appliquées. Journal of Automation and CIM, Hermes, Francja,
-
Intelligent Engineering Systems Through Artificial Neural Networks. ASME Press, USA,
-
VDI Berichte - Bearbeitung neuer Werkstoffe, VDI Verlag, Düsseldorf, Niemcy,
-
Werkstatt und Betrieb - Zeitschrift für Maschinenbau, Konstruktion und Fertigung, Carl Hanser Verlag, Niemcy,
-
Industrie Diamanten Rundschau - IDR Düsseldorf, Niemcy,
-
Zeitschrift für Industrielle Fertigung - Spanende Fertigung, Springer-Verlag, Berlin, Heidelgerg, Nowy Jork, Tokio,
-
WT Produktion und Management, Springer-Verlag, Berlin, Heidelgerg, Nowy Jork, Londyn, Paryż, Tokio,
-
Zeitschrift für Angewandte Mathematik und Mechanik. Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik,
-
Springer Lecture Notes in Computer Science, Springer-Verlag Berlin, Heidelberg, New York,
-
Advances in Soft Computing, Springer-Verlag Berlin, Heidelberg, New York,
-
Elsevier Knowledge Based Systems,
-
Springer Lectures Notes in Artificial Intelligence, Series on Intelligent Engineering Systems & ANN,
-
Engineering Mechanics International Journal for Theoretical and Applied Mechanics,
-
Innowacyjne rozwiązania projektowe oraz patenty są często cytowane w opisach patentowych urzędów patentowych w Stanach Zjednoczonych i Niemczech.
DziedzinaPublikacjeProjektyPatentyMateriały dydaktyczneInne
|